როგორც იულია ამბობს, უკვე მეხუთე წელია მეგობრებთან ერთად ამ ფესტივალს ესწრება და ასეთი „კაზანტიპი“ არსად უნახავს.
„ეს რაღაც უცნაური „კაზანტიპია“, „ძალიან კავკასიური“, მოკრძალებული და თავდაჭერილი.
უფრო მეტ ხალხს ველოდით... ეტყობა, ნიკიტამ მეტი ვერ ჩამოიყვანა. საქართველოს ხელისუფლებისგანაც ჰქონდა რაღაც პრობლემები, ინფრასტრუქტურულ საკითხებთან დაკავშირებით. ზერელე თანხმობა ჰქონდათ, რამაც ბევრი რამ შეაფერხა... გარდა ამისა, გავლენა უკრაინაში მიმდინარე საომარმა მოქმედებებმაც იქონია.
ქართულ პოლიციას წესრიგის დაცვასთან ერთად კიდევ ერთი, საკმაოდ რთული ფუნქცია აქვს, აბეზარი ადგილობრივებისგან სტუმარი გოგონების დაცვა. უარის მიუხედავად, ისინი ჯიუტად ცდილობენ ჩვენს გაცნობასა და გამოლაპარაკებას (იცინის)...
კარგია, რომ გულწრფელები არიან. თუმცა არ იციან, რომ აქ მყოფი ლამაზმანების უმეტესობა პარტნიორთან ერთად არის ჩამოსული. საქართველოსთვის ასეთი ტიპის ფესტივალი რომ უცხოა, ეს ბევრი რამიდან ირკვევა, - მათთვის ძნელია იმის აღქმა, რომ ამ ათი დღის განმავლობაში ჩვენ ბოლომდე ვიხსნებით საკუთარ თავთან და გარემოსთან და კარნავალს ვიწყობთ. ერთ-ერთი ცეკვის დროს, დანარჩენები ისე გვიყურებდნენ როგორც ავ სულებს. ამაზე ბევრი ვიხალისეთ.
ფასები მართლაც მაღალია. წუხელ ერთი ტარო სიმინდი 6 ლარად ვიყიდეთ. იგივე ფასი გადავიხადე ერთ ბოთლ მინერალურ წყალში. თუმცა, ამის მიუხედავად, მაინც ძალიან კარგად ვერთობი. მაგრამ რამდენიმე ჩემი მეგობარი კი ამბობს, რომ აქ არასდროს დაბრუნდება.
ვიცი, რომ ბევრია იმედგაცრუებული. მე ძალიან მომეწონა აქაურობა. უბრალოდ, ერთ რამეს ვიტყვი - გართობის სურვილი ადგილობრივებს სახიფათო აგრესიაში გადასდით. ეს გართობის ნაკლებობის ბრალია. ეს უფრო პრობლემურია ვიდრე სიძვირე.
თავიდან ღამეს ფესტივალის ტერიტორიაზე კარვებში ვატარებდით, შემდეგ ერთ-ერთ სახლში გაგვამწესეს, სადაც დღე-ღამეში 35 დოლარს ვიხდით. იქ რამდენიმე მეგობარი ერთად ვართ და ჩვენი ტაქსი გვემსახურება,“ - ამბობს იულია პეტრენკა.
„კვირის პალიტრა“