2020-04-03 21:50

 სიყვარული ფართო მცნებაა, რომელიც ყველას სხვაგვარად ესმის და სხვაგვარად შეიგრძნობს.

ადამიანი სიყვარულს გამუდმებით ეძებს და ამ გრძნობის შესანარჩუნებლად ხშირად მსხვერპლზეც მიდის. აქ თითქოს ერთი ნაბიჯია დიდი სიამოვნებიდან  სასოწარკვეთამდე.

ამერიკელი მეცნიერები იმ მიჯაჭვულობას, რომელიც სიყვარულს ახლავს, უწოდებენ „ვიღაცას, ვინც ჩვენს თავშია ჩასახლებული“. ნიუ-იორკის ერთ-ერთი უნივერსიტეტის მკვლევრებმა ნოვატორული ექსპერიმენტის ფარგლებში 37 ყურებამდე შეყვარებული ადამიანი მაგნიტორეზონანსულ სკანერში მოათავსეს. კვლევამ აჩვენა, რომ სიყვარული ააქტიურებს ტვინის იმ ნაწილს, რომელიც მდიდარია ნივთიერება დოპამინით და ის, თავის მხრივ, ტვინის „გაბედნიერებას“ უწყობს ხელს. სწორედ ტვინის ეს ბირთვია პასუხისმგებელი ადამიანის სურვილებზე, მოტივაციაზე, კონცენტრაციასა და ვნებებზე. საინტერესოა, რომ სწორედ აქ წარმოიქმნება ეიფორიული განწყობა, რომელიც ადამიანს კოკაინის მიღების შედეგად ეუფლება.

სიყვარულის ადრეული ეტაპისთვის დამახასიათებელი ემოციური აღგზნებადობა (შესაძლოა, ვიღაცისთვის ეს სტრესიც იყოს) ორგანიზმში კორტიზოლის, იმავე სტრესის ჰორმონის დონეს ზრდის. ეს კი გულისცემის გახშირებას, მუცელში „პეპლების“ შეგრძნებასა და ხელისგულების არასასურველ სისველეს იწვევს. ამ თამაშში თავის როლს სხვა ქიმიური ნივთიერებებიც ასრულებენ. ეს არის ოქსიტოცინი, რომელიც მიჯაჭვულობის შეგრძნებას ზრდის და ვასოპრესინი, რომელიც ნდობასთან, ემპათიასა და სექსუალურ მონოგამიასთან არის დაკავშირებული. 

აღსანიშნავია, რომ 2011 წელს ჩატარებული კვლევის თნახმად, ტვინის ის ნაწილი, რომელიც სიყვარულს არეგულირებს, ჰომო და ჰეტეროსექსუალებს განსხვავებული არ აქვთ.

შექსპირი წერდა, რომ სიყვარული სიგიჟეა- გრძნობა, რომელიც ხშირ შემთხვევაში  ადამიანს აბედნიერებს,შეიძლება ითქვას, რომ ამას ადამიანის ტვინი კარგად  აღიქვამს და უფრო მეტიც, სწორედ  ისაა პირველი, რომელიც ადამიანს  შეყვარების შეახებ ამცნობს.