2014-12-07 16:30

ჰანს ზიმერი ფილმების კომპოზიტორი და მუსიკალური პროდუსერია, მან შექმნა მუსიკა 150-ზე მეტი ფილმისათვის, მათ შორისაა: „მეფე ლომი“; „უკანასკნელი სამურაი“; „კარიბის ზღვის მეკობრეები“; „ბნელი რაინდის აღზევება“; „დასაწყისი“ და ა.შ. „აფხაზეთის ხმა“ გთავაზობთ მასთან ინტერვიუს.

-რა სახის მუსიკას უსმენ?

ეს ჩემს ხასიათზეა დამოკიდებული. დუკ ელინგტონმა ოცდაათიანებში კარგი რამე თქვა: არსებობს მხოლოდ ორი ტიპის მუსიკა: კარგი და ცუდი. ჩემს ფლეილისტში პირველ ადგილს ალბათ “White Stripes” მივაკუთვნებდი, შემდეგ „ABBA” მოდის, რომელსაც “Kraftwerk” მოჰყვება. ძალიან ხშირად ბახსაც ვუსმენ.

-შენი კომპოზიციებით გაფორმებულ ფილმებს თუ უსმენ?

-არასოდეს.

-„მეფე ლომსაც“ კი არა?

-საქმე ისაა, რომ, როცა სახლში ვბრუნდები, ყველაზე ნაკლებად რაც მსურს ისაა, ჩემი შემოქმედებიდან რამეს ვუსმინო, მაგრამ ჩემმა შვილებმა პიანინოზე და ჩელოზე დაკვრა ისწავლეს, ჰოდა, ახლა უკვე ჩემს სიმღერებს ასრულებენ. ეს ერთდროულად მსიამოვნებს და არც მსიამოვნებს. მათი აზრით, მამა განსაკუთრებულს არაფერს აკეთებს. უბრალოდ ნოტებით ამარაგებს, რათა იმხიარულონ.

-რთულია თქვენთვის, დატოვოთ სამუშაო სამსახურში, როცა ოჯახს უბრუნდებით?

-ხშირად იმ ფილმის გმირებს ვემსგავსები, რომლის მუსიკაზეც ვმუშაობ, ასე რომ როცა დეპრესიული ფილმებისთვის ვქმნიდი მუსიკას, დიდად სახალისო არ იყო ჩემთან ურთიერთობა. ფილმების კომპოზიტორის ცხოვრება ძალიან უცნაურია, იმიტომ, რომ თითქოს ის რეალობაში არც ცხოვრობს. ფილმების სამყაროშია.

-ოდესმე თუ გინანია, რომ მუსიკის სფეროში ფორმალური განათლება არ მიგიღია?

-იმის გამო, რომ არ მივლია მუსიკალურ სკოლაში და უნივერსიტეტში, ყოველ ახალ ფილმზე მუშაობა სწავლების ახალი ეტაპია. ეს ყოველთვის გამოწვევის ტოლფასია. მაგრამ ამავდროულად სახალისოცაა.

-ეგ როგორ?

-„და ვინჩის კოდი“ კარგი მაგალითია. მთელი წლის განმავლობაში ვიკვლევდი ნახატებს და ვკითხულობდი წიგნებს ამ თემასთან დაკავშირებით. საუკეთესოდ გავატარე დრო.

-თქვენთვის აუცილებელია, მოგეწონოთ ის ფილმი, რომლისთვისაც მუსიკას ქმნით?

-უნდა მომეწონოს, რა თქმა უნდა, ეს ძალიან მეხმარება. ვის სურს ისეთ რაღაცაზე მუშაობა, რაც არ მოსწონს? როგორც წესი, ფილმი მასში ჩართული ადამიანების გამოც მომწონს. გარემო კოლაბორაციულია ან ზოგჯერ ყველაფერი რეჟისორის გარშემო ტრიალებს და ესეც ძალიან ინსპირაციულია. ჩვენ ყველა ვცდილობთ, მოვყვეთ ისტორია და ამის მისაღწევად მივმართოთ იმ გზებს, რომლებიც ჯერ არავის გამოუყენებია.

წყარო: ინტერნეტჟურნალი The Talks; მოამზადა ბექა ბერულავამ