„მე რომ პატრიარქი ვიყო“, - ასე იწყებენ სტატუსს სოციალურ ქსელ „ფეისბუქში“ ის ინტერნეტმომხმარებლები, რომლებიც საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის ბოლოდროინდელ მოსაზრებებსა და შეფასებებს არ ეთანხმებიან (ზოოპარკის ტრაგედიის ზარების გადადნობასთან დაკავშირებაზე, ემიგრანტების შესახებ და სხვ.) და თავად წერენ, რას გააკეთებდნენ უმაღლესი სასულიერო პირის ადგილას.
„ფეისბუქის“ მომხმარებელთა ნაწილის სტატუსები ამ იმიტაციის ფარგლებში მკვეთრია, ნაწილი - შედარებით ლოიალური. „აფხაზეთის ხმა“ გთავაზობთ ერთ ასეთ სტატუსს, რომელიც გიორგი ბრეგვაძეს ეკუთვნის:
„მე რომ პატრიარქი ვიყო, პირველ რიგში, 13 ივნისის ღამეს ეკლესიებს გავაღებდი და უსახლკაროდ დარჩენილ ხალხს შევიფარებდი…
გავაკეთებდი განცხადებას, სადაც ვიტყოდი, რომ “ყველაფერი კარგად იქნება” და “ჩვენთან არს ღმერთი”…
ხალხს მოვუწოდებდი, ეკლესიებში მოეტანათ ნებისმიერი ნივთი, რაც, მათი აზრით, დაზარალებულებს გამოადგებოდათ.
სტიქიიდან მეორე დღეს, კვირას მოვიწვევდი სინოდის კრებას და დავსვამდი საკითხს, რომ მთელი ამ პერიოდის მანძილზე სახელმწიფო ბიუჯეტიდან მიღებული მილიონობით ლარიდან, რომელიც მხოლოდ ეკლესია-მონასტრების და მღვდლების საოჯახო ეკონომიკის მშენებლობაზე იხარჯება, ერთი მაინც გამოგვეყო ამ ხალხისთვის და არა თითო ოჯახზე თითო ეკლესია, ისიც საეჭვოდ – “რითაც შეეძლებათ”.
გმირთა მოედანზე, ვერეს ხეობაში, ზოოპარკში მისულ მოხალისეებს “სნო”-ს მაინც დავალევინებდი უფასოდ იმდენს, რამდენიც საჭირო იქნებოდა.
თბილისის მიმდებარე ტერიტორიების მონასტრებიდან ბერებს ხალხის დახმარებისკენ, ტერიტორიების დასუფთავებისკენ მოვუწოდებდი.
უბედურებისგან დაშოკილ ხალხს იმით არ გავაღიზიანებდი, რომ თურმე, ღმერთმა ტრაგედია ზარების გადადნობის გამო მოგვივლინა. არ ვიტყოდი იმას, რითაც გამოვიდოდა, რომ ღმერთს მოუკლავს ის ადამიანები, სხვები კი უსახლკაროდ დაუტოვებია.
კიდევ, აუცილებლად გავყიდდი ყველა ძვირადღირებულ ჯიპს და ვიყიდდი ნივას (მაინც ყველგან მივა).
ბევრად უშუალო ვიქნებოდი და არაცნობად სახეებსაც შეეძლებოდათ ჩემთან აუდიენცია და არა მხოლოდ ტელესახეებს.
პოლიტიკურად ნეიტრალური ვიქნებოდი, მაგრამ თუ ამას ვერ მოვახერხებდი, იმდენს მაინც ვიზამდი, რომ ხალხისთვის ჩემი აზრი თავს არ მომეხვია…
სანთლებიდან, ხატებიდან და სხვა რაღაცეებიდან შემოსულ მოგების გადასახადს გადავიხდიდი, ქონების და მიწის გადასახადთან ერთად.
ბიუჯეტიდან დაფინანსებაზე უარს ვიტყოდი, ან სხვა უფრო მნიშვნელოვან რამეს მოვახმარდი, მაგალითად – პენსიონერებს, ან სოციალურად დაუცველ ოჯახებს.
ძალიან ბევრ მღვდელს, მეუფეს და სხვადასხვა იერარქიის სასულიერო პირებს “ფორმას” გავხდიდი, თორემ უკვე ძაან გაუვიდათ თავს.
პ.ს. კიდევ კარგი, მე საქართველოს პატრიარქი არ ვარ. დავღუპავდი ერს...“
