გაზეთი "ასავალ-დასავალი" აქვეყნებს სტატიას სათაურით "იური ვაზაგაშვილისა და ბესო ხარძიანის შეხვედრა ზეციურ საქართველოში", რომელიც ამ ორი პირის დიალოგის სახითაა გადმოცემული. გთავაზობთ სქრინ-ფრაგმენტს სტატიიდან და მის ბეჭდურ ვერსიას.
"ასავალ-დასავალი", ავტორი ჯაბა ხუბუა:
(არა)მოდელირებული ტრაგედია/ "იური ვაზაგაშვილისა და ბესო ხარძიანის შეხვედრა ზეციურ საქართველოში" -
- გამარჯობა, იური. აი, მეც მოვედი შენთან.
- ბესო, შენა ხარ, ბიჭო?! შენ აქ რა გინდა? როგორ გაბედე აქ მოსვლა? მე ხომ შენ იქ დაგტოვე, ბიჭებთან ერთად, რომ ჩემი დაწყებული საქმე ბოლომდე მიგეყვანათ? აქ რა უფლებით მოხვედი, ძმაო?!
- რა ვქნა, იური, მეც იმათ გამომისტუმრეს აქ, ვინც შენ. რა ვქნა, არც მე დამაცალეს, ძმაო. ესენი, ალბათ, შენი ბიჭები არიან, არა?
- კი, ეს ჩემი ზვიადია, ეს ჩემი ზურაა. ხომ ხედავ, გვედიდან არ მშორდებიან, მონატრებიათ მამა, მაგრამ თვალებში ვერ ვუყურებ, ბიჭო, ისე მოვედი, რომ ზურას თავის მკვლელების დასჯის ამბავიც ვერ მოვუტანე.
- ზურას მკვლელობაში მონაწილეობის ბრალდებით 11 კაცია დაჭერილი და კიდევ გრძელდება საქმე. სხვებსაც დაიჭერენ, ალბათ. ნეტავი, შენ მოსწრებოდი ამ ამბავს, ჩემო იური!
- ზურა, გაიგე მამა? ის ნაძირლები დაუჭერიათ, აგერ, ბესომ მოიტანა ამბავი. ბესო, თავზე რა გჭირს, ბიჭო, რა ჭრილობა გაქვს?
- მეც, შენი ზურიკოსავით საკონტროლო გასროლით მომკლეს, იური. ჩემი სახლის სადარბაზოსთან მესროლეს. შენ ხომ შენი შვილების სადლავზე აგაფეთქეს და მე ჩემს შვილებთან სახლში ასვლა არ მაცალეს, ძმაო...
