2017-01-05 03:02

აშშ-ში მცხოვრები ექიმი ზურაბ გურული "ფეისბუქის" საკუთარ გვერდზე გასული საუკუნის 90-იანი წლების პერიოდში არსებულ რეფლექსებს იხსენებს და წერს, რომ ისინი მეორდება. 

"90-იანი წლების საქართველოს ამაზრზენი პირების გალერეაში თავისი გამორჩეული ადგილი ეჭირა კრებით "ვახტანგ გოგუაძეს". 

მშვიდობის მტრედი, კეთილი, სანდომიანი ცხვირპირით, მუდმივად შერიგება-მორიგებისა და ქართველთა შორის ძმობისა და გაგების აუცილებლობის მქადაგებელი. სისხლიანი ბანდიტების თარეშის, უდანაშაულო ადამიანების უმოწყალო მკვლელობების, ქვეყნის გაყიდვა-გაპარტახების, ათასნაირი სიბილწისა და სიბინძურის, სიბნელის, შიმშილის, სიცივის ფონზე ეს კეთილად მომღიმარი, მაძღარსიფათიანი ბიძები შერიგებისაკენ მოუწოდებდნენ და ორმხრივ პასუხისმგებლობას ახსენებდნენ გაუბედურებულ, გამწარებულ, დამცირებულ, დაჩოქებულ ადამიანებს და მათზე ავტომატმიშვერილ ბანდიტებს.

კარგად მახსოვს, იმ წუთებში, რეიბანიან, კაიფით გაგლეჯილი მხედრიონელების ცინიკური სიფათებისა და ტყაპუჭში გახვეული გაგრია გვარდიელების ბრიყვული ცხვირპირის დანახვაზე უფრო მეტად ამ "მშვიდობის მტრედების" გატყლარჭული, ხელოვნურღიმილაწეპებული ფიზიონომიების დანახვა მაცოფებდა და მათი დანაყვის დაუოკებელი რეფლექსური სურვილი მიჩნდებოდა. 

ამ მლიქვნელი არაკაცების კასტამ ორი დეკადის განმავლობაში ანადგურა, ჩეხა და ყიდა მთელი საქართველო ისე, რომ ის სათნო ღიმილი არ მოუშორებიათ სახიდან. და გამწარებული ხალხის პროტესტის საპასუხოდ ყოველთვის მზად ჰქონდათ გრძელი ლექცია ქართველობაზე, ურთიერთგატანაზე, კონსენსუსზე, ეროვნულ თანხმობაზე და ერთად დგომაზე.

და ვფიქრობდი მაშინ… რა უნდა მომხდარიყო ისეთი, რაც ამ ბოროტ აჯაფსანდალთან გამაერთიანებდა იდეოლოგიურად, სულიერად, ზნეობრივად, უბრალოდ მოქალაქეობრივად …

2012 წელს საქართველომ ხელისუფლებაში მოიყვანა პარტია, რომელმაც 2008 წლის სამამულო ომი გააშარჟა; პარტია, რომლის წინასაარჩევნო პლატფორმაში სიტყვა-სიტყვით ეწერა, რომ საქართველოს არ უნდა ჰქონოდა პრეტენზია მსოფლიო პოლიტიკაში მონაწილეობაზე; რომელმაც მიზნად დაისახა იმ სახელმწიფო ინსტიტუტების დანგრევა-განადგურება, რამაც სახელმწიფოდ ჩამოაყალიბა საქართველო, მიუხედავად უამრავი სერიოზული შეცდომისა; პარტია, რომელმაც შეწყვიტა დასავლელი მედიატორების გამოყენება ოკუპანტთან საუბრისას და ეს უმნიშვნელოვანესი მოლაპარაკება გადააქცია ფსბ-სა და კგბ-ს ძველი და ახალი კადრების სათათბირო ბირჟად; პარტია, რომელმაც პირწმინდად გაანადგურა ქართული დაზვერვისა და კონტრდაზვერვის ჩანასახოვან მდგომარეობაში მყოფი, მაგრამ სერიოზული პოტენციის მქონე სისტემა; ციხიდან გაათავისუფლა ფსბ-ს გაშიფრული აგენტურა;

დააპატიმრა და საპყრობილეში ჩაყარა უნიკალური საიდუმლო ოპერაციების გმირები; პარლამენტში დასვა ოკუპანტ ქვეყნებში თავშესაფრის საძებნელად გაქცეული დივერსანტი; შეაჩერა და დააკონსერვა ინფრასტრუქტურისა და ეკონომიკის განვითარება; გააშარჟა როგორც პრეზიდენტისა და პრემიერის ინსტიტუტი, ასევე ოკუპაციისა და ოკუპანტის სტატუსი…

და ამ დროს... ისევ გამოჩნდა "ვახტანგ გოგუაძე". რომელიც არც მეტი და არც ნაკლები, მოითხოვს ეროვნულ შერიგებას, კონსენსუსს, შეხების წერტილების მოძებნას ზემოთნახსენებ პოლიტიკურ ძალასთან. მოითხოვს ისევ სიმშვიდის, ქართველობის, სტაბილურობის … სახელით...

უცნაურია.. რეფლექსები იგივე დამრჩენია ზუსტად...", - წერს ზურაბ გურული.