2019-06-07 13:27

„ცისფერყანწელების“ უბადლო წარმომადგენელი  და ბრწყინვალე ლექსების ავტორი.

მანამ, სანამ  ორლულიანი თოფიდან გასროლილი ტყვიით სიცოცხლეს მოისწრაფებდა თავის ქალიშვილს წერილი

დაუტოვა:

“ჩემო საყვარელო მედიკო! ჩემო შვილო, ჩემო კარგო მამიკო, ჩემო სიხარულო და ბედნიერებავ! მედეა! მაპატიე,

გემუდარები,მაპატიე ეს უდიდესი დანაშაული შენს წინაშე, მთელი ჩვენი ქვეყნის და ხალხის წინაშე.

მთელი ღამე არ მიძინია,დაგჩერებოდი შენ მძინარეს, მაგრამ თავის მოკვლა უკვე გადაწყვეტილი მქონდა,

და ვერც შენ გადამარჩინე.

არავის დააბრალო ჩემი სიკვდილი. გაიზრდები, დაუფიქრდები ჩემს ბედს და დარწმუნდები, რომ ჩემი სიკვდილი სჯობდა,

შენ უფრო უბედური  იქნებოდი, რომ მე დღეს თავი არ მომეკლა. გიყვარდეს დედა და ყველა ჩემი ახლობელი, ისინი არ

დაგტოვებენ არც ერთი წუთით და რამდენადმე მაინც გაგიადვილებენ ობლობას. მეტის წერა აღარ შემიძლია. მშვიდობით,

მამიკო! მედეა, მედეა, მშვიდობით! ისწავლე, იშრომე, ყოველთვის მართალი თქვი, ეცადე, სასახელო ქალი გამოხვიდე,

გიყვარდეს სამშობლო, მუდამ გახსოვდეს შენი ახლობლები." შენი უსაზღვროდ მოსიყვარული მამა.

"საბჭოეთში პოეტები თავს იკლავენ" წერდა უცხოური პრესა. პოეტის თვითმკვლელობამ დიდი ვნებათაღელვა გამოიწვია

იმდროინდელ ხელისუფლებაში. პოეტმა  სიცოცხლე მოისწრაფა და ამით პროტესტი გამოხატა იმ საშინელი ყოფის

წინააღმდეგ, რომელსაც „საბჭოთა კავშირი“ ერქვა.